دانلود مقاله ناهنجاری های رشدی در دوزیستان

چکیده
نقص عضو دوزیستان یکی از مهمترین و بحث برانگیزترین عوامل محیطی ، طی 50 سال اخیر است . در این مدت ، شواهد آشکاری را یافته ایم که بتواند علت تقریبی تغییر شکل اندام عقبی را نشان دهد که ویژگی آن ایجاد اندام ها و بخش های اضافی است و عفونت های انگلی کرم های پهن ( انگل ها ) با نام ریبزیو اونداترا آن را به وجود آورده است . دومین عاملی که موجب نقص در اندام و اعضای دوزیست میشود ، شکار انتخابی آبزیان درنده است . برای فهم علل نقص عضو دوزیستان باید سه عامل مهم را در مورد رشد اعضای آن ها بدانیم .

1 – تمامی اندام عقبی یا بعضی از آن ها طی پروسه ی رشد خود بعد از زمان تخم گذاری و در مرحله ی جوانه در معرض عوامل خطرناک محیطی از جمله انگل ها و موجودات درنده شکارچی قرار میگیرند .
2 – اندام های اکثر گونه های دوزیست میتواند حدااقل تا حدی و گاهی در مرحله ی بلوغ آن ها احیا شود و دوباره رشد کند .
و 3 – همچون اندام های دیگر گونه های چهار اندامان ، فرآیند رشد و احیا ، مکانیزم های الگوی تشکیل را در برمیگیرد که به الگوی زمانی و مکانی سیگنال های بیوشیمی و دیگر انواع واکنش های سلولی – سلولی وابسته است .
2 عامل مکانیزم بسیار مهم و حیاتی در اندام دوزیستان ، به طور کامل تمامی انواع نارسایی های اندامی که تا کنون مورد مطالعه قرار گرفته است را توضیح میدهد .
1 – مورد اول افزایش اندام است که مواردی که با ناهنجاری های نقص عضو رو به رو شده اند و علت آن عفونت های انگلی میباشد را توضیح میدهد
و 2 – کاهش رشد و احیا نیز دومین عاملی است که درمورد آن گروهی است که عضوی را به علت تهاجم شکارچی های برون گونه ای یا درون گونه ای طی فرآیند شکار انتخابی از دست میدهند .

رشد اندام دوزیستان
در دوزیستان و دیگر چهار اندامان ، دو جفت جوانه اندامی از سلول های مزودرمال واقع در بدنه ی جانبی جنین اولیه شکل میگیرد . در این مرحله جوانه های اندامی اساس توده ای از سلول های آزاد هستند ( مزانشیم ) که با لایه ای از اکتودرم پوشیده شده اند . مکانیزم های رشدی حیاتی را اساسا میتوان از مطالعه ی آمنیوت جنین (نوزاد ) که در اکثر دوزیستان مشابه است ، شناخت .

اولین رخداد ، پیام رسانی گسترده ی سلولی در جهت ایجاد محور های اندامی پیشین – پسین ، پشتی – شکمی و پروگزیمال و دیستال میباشد . در جنین اولیه ، اولین پیام رسانی های سلولی منجر به پدید آمدن لایه ی ضخیمی از سلول ها در نوار دیستالی جوانه میشود که به آن نوار اکتودرمی اپیکال میگویند . این نوار در فرآیند پیام رسانی به طور معکوس عمل میکند تا تکثیر سلولی که به آن منطقه ی تکاملی میگویند را تحکیم کند چرا که مسئول بر آمدگی و بیرون زدگی اندام پروگزیمال – دیستال جوانه اندام است .

فرآیند پیام رسانی بعدی ، مناطق سلولی ویژه ای را در نوار اکتودرمال اپیکال تنظیم میکند که ژن هوم باکس یا هاکس آن را اداره میکند . ژن های هاکس این کار را از طریق فعال و غیر فعال کردن سایر ژن هایی انجام میدهند که موجبات بیان ریزش ژن و ایجاد مناطق متفاوت رشد اندامی را فراهم میاورند . در بخش دیگری از این فرآیند ، گروهی از ژن ها در مناطق پسین جوانه مناطق پیام رسانی را با فواصل متفاوت شکل میدهند که به آن حوزه ی فعالیت های پلاریزه میگویند .