دانلود مقاله سانتریفیوژ برآورد و درجه بندى ساکارز در جداسازی نوکاردیا از خاک

ریال550.000

این محصول یک مقاله به زبان فارسی با عنوان “سانتریفیوژ برآورد و درجه بندى ساکارز در جداسازی نوکاردیا از خاک” بوده و در دو فرمت word و pdf آماده خریداری و دانلود فوری می باشد.

 

مشخصات مقاله
عنوان مقاله استفاده از سانتریفیوژ برآورد و درجه بندى ساکارز برای جداسازی انتخابی گونه نوکاردیا از خاک
فرمت مقاله ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش (DOCX) و پی دی اف (PDF)
تعداد صفحات مقاله 25 صفحه
سایز متن مقاله 14
فونت متن مقاله بی نازنین
رشته های مرتبط با این مقاله زیست شناسی
گرایش های مرتبط با این مقاله ژنتیک – علوم سلولی و مولکولی
موضوعات دی ان ای DNA – سانتریفیوژ – باکتری – بیماری و درمان
منبع و رفرنس دارد
کد محصول w2086
حجم فایل 1Mb
وضعیت آماده خرید و دانلود

 

فهرست مطالب مقاله
چکیده
اهداف:
روش و نتایج:
نتیجه گیری:
اهمیت و تأثیر مطالعه:
مقدمه
مواد و روش ها
سویه ها و شرایط کشت
بازیابی اکتینومایست ها پس از سانتریفیوژ
فرآیند جداسازی گونه نوکاردیا از محیط های خاکی
تحلیل طبقه بندی
تعیین فعالیت ضد میکروبی
نتایج
بازیابی اسپورهای آکتینومایسیت پس از سانتریفیوژ
غنی سازی و جداسازی انتخابی گونه نوکاردیا
ارزیابی طبقه بندی
شناسایی خاص فرضی بر اساس تجزیه و تحلیل RFLP
فعالیت ضد میکروبی
بحث
منابع

 

بخشی از متن مقاله
مقدمه
اعضای جنس نوكاردیا، اكتینومایست های هوازی، گرم مثبت و مزوفیل هستند كه به طور مشخص نخینه های كشت بوم منشعب شده را تولید می كنند و اغلب به عناصر ميل ياخته های كوكوئیدی تقسیم می شوند (ترویزان 1889؛ گودفلو و لیشوالیر 1989). نخینه های هوایی معمولاً تشکیل می شوند و به آرتروسپورها متمایز می شوند. این تیره به زیرمجموعه کورینه باکتریا (استاکبرانت و همکاران 1997) تعلق دارد که در حال حاضر گروه اسیدهای مایکولیک، کورینباکتریوم ، دیتزیا ، گوردونیا ، مایکوباکتریوم ، نوکاردیا، رودوکوکوس ، اسکرمانیا، سوکامورلا ، توریسلا و ویلیامسیا 1996 را شامل می شود (گودفلو و همکاران 1998). ترکیبی از آزمایش های بیوشیمیایی، شیمیایی و مورفولوژیکی برای تشخیص این جنس از مایکولاتا ضروری است (گودفلو و همکاران 1999). گونه نوکاردیا. به طور گسترده در سراسر خاک توزیع شده است (کراس و همکاران 1976 ؛ اورچارد و همکاران 1977)، اگرچه برخی از گونه ها از نمونه های بالینی و عفونت های حیوانی به عنوان عوامل بیماری زای فرصت طلب جدایه اند. در محیط خاک، به نظر می رسد گونه نوکاردیا به عنوان ارگانیسم های ساپروفیت نقش مهمی در گردش مواد آلی طبیعی دارند (گودفلو 1992). همچنین آنها به عنوان تولید کننده متابولیت های ثانویه بیولوژیکی فعال، که به ویژه شامل آنتی بیوتیک ها هستند، از اهمیت صنعتی برخوردارند. آنتی بیوتیک های با ارزشی چون نوکاردیسین (آوکی و همکاران 1976) و برازیلینولید (تاناکا و همکاران 1997) گونه از نوکاردیا بدست آمده اند. بنابراین، جداسازی و توصیف خصوصیات بعدی شاخصه های خالص این موجودات از زیستگاههای طبیعی به منظور درک نقش اکولوژیکی آنها، ارزیابی خطرات بهداشتی که ممکن است ایجاد کنند و شناسایی سویه های مفیدی که متابولیت های فعال زیستی جدید تولید می کنند، مهم است. گونه نوکاردیا معمولاً فقط در تعداد محیط های آگار انتخابی کم اکتینومایسیت مشاهده می شوند که در درجه اول برای جداسازی گونه استروپتوامایسس طراحی شده اند و بنابراین چندین روش برای تسهیل بهبودی کارآمدی ایجاد شده است. اصلاحات روش طعمه گذاری پارافین زوهانگن (1913) برای جداسازی گونه نوکاردیا از خاک استفاده شده است.(پرتیلز 1976 ؛ شال و بیکنباخ 1978).
گونه نوکاردیا در خاک به طعمه های پارافینی حمله می کنند اما معمولاً با بسیاری از باکتری ها و قارچ های دیگر در ارتباط هستند و هنگامی که از طعمه های کلونیزه به عنوان تلقیح برای جداسازی کشت خالص استفاده شود، مشکلاتی ایجاد می شود. بر اساس مقاومت افتراقي آنتی بیوتیکی گونه نوکاردیا (گودفلو و اورچارد 1974)، اورچارد و گودفلو (1974) یک روش جدا سازى مفید را ابداع کردند که در آن سوسپانسیون های خاک، اندود شده و تحت آزمایش حساسیت تشخیصی (DST) آگار با یک آنتی بیوتیک ضد قارچ، سیکلوهگزیمید و ترکیبات مختلف آنتی بیوتیک های ضد باکتری از جمله متیل کلروتتراسایکلین، متاسایکلین و کلرترتراسیکلین قرار می¬گیرند. استفاده از این روش آگار DST اصلاح شده منجر به جداسازی گونه نوکاردیا شد. 15 نمونه از 47 نمونه خاک مورد بررسی قرار گرفت (اورچارد و همکاران 1977). مقاله حاضر روش جدیدی را توصیف می کند که با موفقیت، میکروب های غیر هدف را از بین می برد و منجر به جداسازی بسیار انتخابی نوکاردیا از خاک می شود. این روش بر اساس تمایز نوکاردیا از سایر گونه های اکتینومایسیت، به ویژه شایع ترین جنس استرپتومایسس، توسط سانتریفیوژ است. از سانتریفوژ درجه بندی-ساکاروز در ترکیب با یک محیط انتخابی [آگار اسید هیومیک- ویتامین (HV)] همراه با کلورتروتراسیکلین استفاده شد.

 

وضعیت هزینه

ویژه با هزینه

دکمه بازگشت به بالا