مشخصات مقاله
عنوان مقاله	کشت سلول های غضروفی در داربست سه بعدی هیدروژل آلژینات
فرمت مقاله	ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش (DOCX) و پی دی اف (PDF)
تعداد صفحات مقاله	10 صفحه
سایز متن مقاله	14
فونت متن مقاله	بی نازنین
رشته های مرتبط با این مقاله	زیست شناسی – پزشکی
گرایش های مرتبط با این مقاله	مهندسی بافت – زیست پزشکی – زیست شناسی سلولی و مولکولی
موضوعات	هیدروژل (آبژل) – کشت سلول
منبع و رفرنس	ندارد
کد محصول	w2021
حجم فایل	1Mb
وضعیت	آماده خرید و دانلود

فهرست مطالب مقاله

چکیده
مواد و روش ها
جانوران
ایزولاسیون سلول های غضروفی
کشت سلول های غضروفی در هیدروژل آلژینات
باز یابی سلول های غضروفی بعد از کشت هیدروژل
شمارش و زنده مانی سلول ها
تجزیه تحلیل مورفولوژیکی( ریخت شناسی)
تعیین خصوصیات ماتریکس برون سلولی
نتایج
ایزولاسیون سلول های غضروفی
کشت سلول های غضروفی

بخشی از متن مقاله

چکیده
اهداف: هدف این مطالعه کشت سلول های غضروفی از غضروف مفصلی زانوی خرگوش جا سازی شده در هیدروژل آلژینات HA و مطالعه تولید ماتریکس برون سلولی(ECM) می باشد. روش ها: غضروف مفصلی از زانوی خرگوش های سه تا شش ماهه که به قطعات 1 میلی متری تفکیک شده بود حاصل شده و تحت هضم آنزیمی قرار گرفتند. غلظت 1*106 سلول در میلی متر در محلول سدیم آلژینات به میزان 1.5 درصد مجددا قرار داده شد و سپس فرایند تشکیل ژن با CaCl2 ( 102 میلی مول) دنبال شد و از این رو HA برای کشت در محیط DMEM-F12 به مدت 4 هفته ایجاد شد. توزیع سلول ها و ECM از تکه های بافت شناسی رنگ آمیزی شده با رنگ آبی تولوییدین و هموتاکسی لین-ائوزین HE ارزیابی شد. نتایج: تعداد و ماندگاری سلول های غضروفی طی چهار هفته کشت افزایش یافت. با ارزیابی قطعات بافتی رنگ آمیزی شده با رنگ آبی تولوییدین و هموتاکسی لین-ائوزین، می توانیم توزیع مشخص سلول های غضروفی را در هیدروژل مشابه با گروه های ایزوژنی و تشکیل ماتریکس بررسی کنیم. نتیجه گیری: در این مطالعه، آلژینات یک دار بست موثر و کارامد برای استفاده در محیط کشت سلول های غضروفی است که برای ترمیم آسیب دیدگی های عضروفی مفصل مناسب است.
لغات کلیدی: غضروف گوشی، سلول های غضروفی، آلژینات، هیدروژل، باز زایی، مهندسی بافت
مقدمه
هنگامی که غضروف آسیب می بیند هرگز به صورت آنی ترمیم نمی شود که این احتمالا به دلیل قدرت ترمیمی اندک توری کلاژن می باشد زیرا آسیب پروتو گلیکان برگشت پذیر است. حدود یک میلیون نفر سالانه نیازمند درمان آسیب دیدگی غضروف به خصوص غضروف های مفصل زانو می باشند(2). مطالعات آزمایشی نشان داده اند که با افزایش سن کاهش برجسته ای در فعالیت رشد غضروف دیده می شود. با این حال مهندسی بافت خود فرصت های جدیدی را برای احیای ساختاری و عملکردی بافت های آسیب دیده(3) فراهم می کند.
در منابع، سلول های غضروفی نیازمند داربست های سه بعدی برای رشد و حفظ موروفولوژی و تولید اجزای ماتریکس سلول های غضروفی طبیعی هنگام کشت سلولی(4) می باشند. در غیر این صورت، در صورتی که سلول ها در تک لایه ها کشت شوند، به انتهای ظروف کشت چسبیده و وارد فرایند تمایز یابی می شوند که در این قسمت برخی خصوصیات مورفولوژیکی را کسب کرده و تولید اجزای فیبروبلاستیک نظیر کلاژن نوع 1 می کنند(5-7). به منظور تولید بافت غضروفی کارکردی، اجتناب از تمایز سلول های غضروفی طی فرایند مهندسی غضروف بسیار حایز اهمیت می باشد(8).
کشت سلول های غضروفی در بستر های سه بعدی بر اساس کشت این آن ها در ماتریکس تجزیه پذیر زیستی مصنوعی موجبات افزایش رشد غضروف را برای چندین ماه فراهم می آورند در حالی که سلول های غضروفی و ماتریکس تثبیت می شوند. این اصول متشکل از تولید سلول هایی از طریق ماتریکس برای پیوند آن ها بر روی یک مفصل آسیب دیده است. ماتریکس به تدریج طی 8 تا 10 هفته بعد از پیوند غضروف تجزیه می شود(9).
اخیرا طیف وسیعی از ماتریکس های پلیمری سنتتیک و هیدروژل برای توسعه سلول های غضروفی در محیط درون شیشه ای برای ترمیم یک غضروف آسیب دیده مطالعه شده اند. چنین ماتریکس هایی شامل داربست های با بنیان کلاژن می باشند. ژل کلاژن نوع 1 و 2، اسفنج های کلاژن نوع 2، اسید پلی اکتیک و پلی گلیکولیک، فیبرین، اکسید پلی اتیلن، پپتید ها و آلژینات(10 و 11).
کشت سلول های غضروفی در هیدروژل آلژینات یکی از رایج ترین و متداول ترین روش های توصیه شده برای ایزولاسیون این سلول ها می باشد( 12). آلژِینات یک پلی ساکارید آنیونی خطی ( n – guluronic acid – manuronic- acid) با توانایی تبدیل معکوس خود به ژل در حضور کلسیم یا دیگر کاتیون های دو ظرفیتی محسوب می شود( 13 و 14).
مزیت این پلی ساکارید پلیمری، غیر سمی بودن، و سازگاری زیستی است که می توان آن را به مدل های جانوری تزریق کرد. سلول های غضروفی کپسوله شده آلژینات به ماتریکس نمی چسبند و از این رو امکان برداشت آسان آن ها بعد از کشت وجود دارد و از این رو مطالعه بیان ژنتیکی و پروتین تسهیل خواهد شد. با استفاده از این روش، می توان بیان فنوتیپ های تمایز یافته را دنبال کرد و سلول های غضروفی تمایز نیافته احیا شده و در نهایت می توان تولید ماتریکس های برون سلولی مشابه با ماتریکس های یافت شده در غضروف مفصل(12 و 15) کرد.
این مطالعه کشت سلول های غضروفی کپسوله شده در هیدروژل آلژینات را بررسی و به تشریح تولید ماتریکس برون سلولی ECM بافت های تولید شده درون شیشه ای می پردازد طوری که این هیدروژل را بتوان در ایمپلنت های اتولوگ با هدف باز زایی غضروف های آسیب دیده مفصلی مورد استفاده قرار داد.

وضعیت هزینه	ویژه با هزینه

دانلود مقاله کشت سلول های غضروفی در داربست سه بعدی هیدروژل آلژینات

محصولات مرتبط

دانلود مقاله طراحی پست فشار قوی مترو تهران

دانلود مقاله پست های کمپکت

دانلود مقاله تغذیه داخلی واحدهای بخار نیروگاه سیكل ترکیبی فارس