دانلود پاورپوینت تحلیل اضافه ولتاژ در سیستمهای قدرت

فصل سوم
مقدمه
برقگيرهاي اكسيد روي
مشخصات برقگيرهاي اكسيد روي
برقگيرها
انتخاب ولتاژ نامي و ولتاژ كار دائم برقگير

فصل چهارم
بررسي علل ايجاد اختلال در كار برقگير
مقدمه
اشكالات مربوط به طراحي و ساخت برقگير
اشكالات ناشي از نحوه نگهداري و بهره‌برداري از برقگير
آلودگي سطح خارجي محفظه برقگير
اكسيد شدن و خرابي اتصالات خارجي برقگير

فصل پنجم
شناسايي پديده فرورزونانس
مدلسازي و مطالعه حادثه با استفاده از نرم‌افزار ATP
نتيجه‌گيري و پيشنهادات

منابع

اضافه ولتاژهاي موقت، نوعي اضافه ولتاژ نوساني فاز به زمين، يا فاز به فاز مي‌باشند، كه نسبتا طولاني مدت و يا ناميرا هستند و يا بطور ضعيفي ميرا مي‌شوند. از آنجا كه اضافه ولتاژهاي موقت از نظر كار برقگير حائز اهميت فراوان هستند (برقگيرها بايد بتوانند اضافه ولتاژهاي موقت را تحمل كنند)، لازم است درصد اضافه ولتاژهاي موقت شبكه محاسبه گردد. اضافه ولتاژهاي موقت از علل زير نشات مي‌گيرند:
خطاها.
تغييرات ناگهاني بار.
اثر فرانتي.
رزونانس خطي.
فرورزونانس.
قطع هادي (پارگي خط).
رزونانس ناشي از مدارهاي كوپل شده.
خطاهاي زمين:
اضافه ولتاژهاي موقت ممكن است يا ميرا شده باشند و يا ميرا نشده يك خطاي زمين وضعيتي است كه اضافه ولتاژ ناميرا را بوجود مي‌آورد. كه تا زماني كه ولتاژ توسط برخي از طرق كليد زني برداشته نشود، بر روي عايق فشار وارد مي‌آورد . نوع غالب خطا، خطاي تكفاز به زمين مي‌باشد (حدودا 95) خطاهاي دو فاز به زمين و سه فاز به زمين و خطاهاي غير زمين، اغلب خيلي كمتر اتفاق مي‌افتند.
حداكثر اضافه ولتاژهاي موقتي بر حسب p.u. به عنوان ضريب خطاي زمين ناميده مي‌شود. اين ضريب تعيين كننده شرايط سيستم مورد نظر مي‌باشد. سيستمهاي قدرت kv145 و بالاتر معمولا داراي نقطه صفر مستقيم زمين شده مي‌باشند. و اين باعث كوچكي ضريب خطاي زمين در اين سيستمها و در نتيجه كاهش اضافه ولتاژهاي موقتي مي‌شود (معمولا كمتر از p.u.1.4 و غالبا بين 1.2 تا 1.3) و به همين دليل به سطوح عايقي پايين تري احتياج دارند.
سيستمهاي با ولتاژ كمتر از kv145 نيز در اروپا غالب از طريق سلف پترزن زمين مي‌شوند. در اين گونه سيستمها اضافه ولتاژهاي موقتي برابر ولتاژ فاز به فاز مي‌باشد و بعبارت ديگر دامنه اضافه ولتاژهاي موقتي p.u.1.73 مي‌شود.